Poema en tseltal

Xnich’an k’aal ta kilat,

pasa perton ta kuts’ inat,

jokolawal yu’un te slekil awo’ tan

ta yutil yanil ana.

La-yabatal spat awo’tan te xnich’an jlumaltik,

jo’on sk’asesel sk’op yo’tan:

li’me xojobtal te sine

ta sk’ optayel te awo’tane.

Ta sk’op namey jme’ tatik

ya yok’ intabat te awo’tan

yu’un awa’bel xkuxinel te Ue

ta xuk balumilalto.

Retoño del sol te vine a visitar,

disculpa la molestia,

agradezco tu humildad

bajo tu encillo techo.

El hijo del pueblo te manda saludos,

soy portavoz de su corazón:

aquí ilumina sus ojos

para sensibilizar tu alma.

En voz de nuestros padres

suplica tu corazón

dar vida a la luna

en este rincón de la tierra…

Álvarez Pérez, Juan. Lubenix te ch’aben, Se ha cansado el silencio. México: CONACULTA, 2011.

Poema en tseltal was last modified: agosto 31st, 2017 by Juan Álvarez Pérez

Comentarios

comentarios

Salir de la versión móvil